Vestigia Archeologie & Cultuurhistorie heeft een archeologisch bureauonderzoek uitgevoerd in het kader van de voorgenomen realisatie van woningen binnen een plangebied aan de Charloisse Lagedijk, gemeente Rotterdam. Het plangebied bestaat uit twee percelen: perceel C3183 met een oppervlakte van ca. 6.110 m2, en perceel C3186 met een oppervlakte van ca. 6.885 m2. Perceel C3183 is momenteel deels bebouwd, en deels begroeid met bomen; perceel C3186 is grotendeels begroeid met gras, met een smalle strook parkeerplaatsen. De woningen worden gebouwd met een kruipruimte tot 0,95m -mv. Ook wordt er een riolering aangelegd op maximaal 1,50 m-mv. Voor het funderen van de woningen worden 6 heipalen (lengte en diameter moet nog volgen uit sonderingsonderzoek) per bouwmuur gerealiseerd.
Voorafgaand aan de ontwikkelingen dient in kaart gebracht te worden of zich binnen het onderzoeksgebied behoudenswaardige archeologische resten (zouden kunnen) bevinden, die tegen de achtergrond van de bodemingrepen gevaar lopen.
Uit het bureauonderzoek blijkt dat het in theorie mogelijk is het dat er binnen het plangebied archeologische resten uit het Mesolithicum tot en met de Bronstijd kunnen worden aangetroffen op de rivierafzettingen van de Atlantische Rotterdam getijderivier of op afzettingen van het Laagpakket van Wormer. Deze afzettingen worden echter verwacht op een diepte van minimaal 6 meter beneden maaiveld; buiten het bereik van de verstoringen en van regulier archeologisch onderzoek.
In de top van het Hollandveen kunnen archeologische waarden vanaf de IJzertijd tot en met de Romeinse Tijd worden aangetroffen. Op het veen kon bewoning plaatsvinden; deze kenmerkt zich vooral door een laag veraard veen. De top van het Hollandveen wordt verwacht op een diepte van 2,0 tot 2,5 meter beneden maaiveld. Dit is een niveau dat niet door de gravende werkzaamheden bereikt zal worden.
Er is verder een lage verwachting voor archeologische waarden uit de Middeleeuwen en Nieuwe Tijd (tot aan de bedijking van het gebied in de 16e eeuw) in de komafzettingen van de Nieuwe Maas, vanwege de lage ligging van het plangebied, dat regelmatig onder water stond.
Eventuele resten van na de bedijking van het gebied in de 16 eeuw zijn niet bekend, en de kans op het aantreffen hiervan wordt op basis van cartografische gegevens in het plangebied als laag ingeschat.
Advies
Gezien de archeologische verwachting, met de diepteligging van eventueel relevante lagen in de top van het Hollandveen vanaf 2 m -mv, in relatie tot de aard en diepte van de geplande ingrepen, wordt geadviseerd geen vervolgonderzoek in het kader van de AMZ-cyclus uit te voeren. De gravende werkzaamheden, tot 0,95 m-mv (woningen) en 1,50 m-mv (riolering) raken de voor de archeologie relevante lagen niet (ook met in achtneming van een buffer van 0,30 cm). Wel wordt er geheid. Heien wordt door de gemeente Rotterdam echter als niet verstorend aangemerkt indien de heipalen niet geclusterd staan; de inrichtingsschets laat zien dat er inderdaad geen sprake is van geclusterd heien. Gezien de voorgenomen ontwikkeling, met beperkte ontgravingsdiepte, worden vervolgstappen in het
kader van de Archeologische Monumentenzorg (AMZ) dan ook niet noodzakelijk geacht.
Het bevoegd gezag, de gemeente Rotterdam, heeft bovenstaand advies overgenomen. Ook nu het bevoegd gezag heeft besloten dat vervolgonderzoek niet noodzakelijk is en het plangebied wordt vrijgegeven voor de voorgenomen ontwikkelingen, blijft de meldingsplicht archeologische toevalsvondst of waarneming van kracht (Erfgoedwet, artikel 5.10 Archeologische toevalsvondst). Aangezien het nooit volledig is uit te sluiten dat tijdens eventueel grondverzet een archeologische ‘toevalsvondst’ wordt gedaan, is het wenselijk de uitvoerder van het grondwerk te wijzen op de plicht om hiervan zo spoedig mogelijk melding te doen bij het bevoegd gezag, de gemeente Rotterdam, en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.
