De geïnterviewde vertelt over het goede contact dat het gezin met de Joodse buren in Amsterdam had. Haar ouders boden hulp aan Joodse kinderen. Ze heeft tevens meerdere razzia’s gezien en beschrijft deze gedetailleerd. De angst voor het onbekende lot van de joden komt duidelijk naar voren. De onderduik van het eigen gezin, vanwege werkweigering van vader, in Meerkerk komt eveneens aan bod. De geïnterviewde gaat tot slot in op de emotionele nasleep van de oorlog op met name haar beeld van Duitsers. Ze geeft aan hoe ze dit verwerkt heeft.

The interviewee talks about the good relationship the family had with their Jewish neighbours in Amsterdam. Her parents helped Jewish children. She witnessed several round-ups and talks about them in detail. The fear she felt at not knowing the fate of the Jews is palpable. She also discusses her family’s time in hiding in Meerkerk, which resulted from her father not wanting to do forced labour. The interviewee talks about the emotional aftermath of the war and her view on Germans in general. She tells us about how she coped with this.