In opdracht van Van Wijnen Projectontwikkeling Zuid bv heeft BAAC bv een Archeologische begeleiding (AB) - protocol opgraven uitgevoerd in het plangebied Dorpsstraat 52-54-56 te Meijel. De aanleiding voor het onderzoek was de geplande herinrichting van het terrein. In het plangebied is in 2008 een bureau- en inventariserend veldonderzoek (karterende fase) en in 2009 een inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven uitgevoerd. Bij dit laatste onderzoek zijn nederzettingssporen uit de volle middeleeuwen aangetroffen. De vindplaats behoort waarschijnlijk tot de eerste ontwikkelingsfase van de historische dorpskern van Meijel. De oude dorpskern van Meijel is als een terrein van hoge archeologische waarde aangemerkt (monumentnr. 16623). De Dorpsstraat is onderdeel van deze dorpskern en het westelijke deel van het plangebied valt binnen dit monument. In de directe omgeving van het plangebied zijn verder enkele archeologische waarnemingen uit de late middeleeuwen en nieuwe tijd bekend.

Hoewel bij het onderzoek bleek dat de ondergrond grotendeels tot in de C-horizont verstoord was, vermoedelijk bij de recente sloop- en/of saneringswerkzaamheden, zijn er toch een aantal sporen aangetroffen. Het gaat hierbij om acht paalkuilen, twee kuilen, twee waterputten en een greppel. Van de sporen die gedateerd kunnen worden, kunnen de beide waterputten en één kuil in de laat 19e of begin 20e eeuw gedateerd worden. Van waterput 8 is aangetoond dat deze pas na 1900 aangelegd kan zijn, van waterput 9 staat in ieder geval vast dat deze ná 1900 nog open lag. Het is niet duidelijk wanneer beide waterputten buiten gebruik zijn geraakt. Er is geen vondstmateriaal aangetroffen dat met zekerheid ná 1950 gedateerd kan worden. Mogelijk zijn beide waterputten gedempt in de eerste helft van de 20e eeuw toen in Meijel de waterleiding werd aangelegd. De afvalkuil 11 kan in de zelfde periode geplaatst worden. Van de paalkuilen en de greppel staat niet vast in welke periode zij gedateerd moeten worden. Eén van de paalkuilen kan slechts globaal in de periode 1600-1900 gedateerd worden. Een datering in de nieuwe tijd lijkt hiermee het meest waarschijnlijk voor de paalkuilen. Bovengenoemde sporen kunnen waarschijnlijk gerelateerd worden aan het woonhuis of boerderij die binnen het onderzoeksgebied gestaan heeft. Op de eerste kadasterkaart uit 1832 staat op deze locatie reeds een huis aangegeven. Ook op latere kaarten staat op dezelfde plaats een woning afgebeeld. Pas in het begin van de jaren tachtig is ter plaatse een bedrijfspand gebouwd dat recent is afgebroken. Alleen kuil 10, een mogelijke beerkuil, heeft aanwijzingen opgeleverd voor oudere bewoning binnen het plangebied. Deze kuil heeft een datering in het einde van de 14e of begin van de 15e eeuw. Bij het proefsleufonderzoek is in één van de sporen eveneens laat-middeleeuws aardewerk aangetroffen. Het ging hier echter om aardewerk dat gedateerd moet worden in de 13e eeuw, aanzienlijk vroeger dan het aardewerk uit kuil 10. Een direct verband tussen beide sporen lijkt dus niet te bestaan.