Deze man werd in 1940 opgeroepen voor de dienstplicht. Hij beschrijft de nacht dat de Duitsers Den Haag binnenvielen en hoe de Nederlandse soldaten nog altijd geen besef hadden dat het echt oorlog was. Door de bezuinigingen van Colijn hadden ze te weinig munitie om echt weerstand te bieden. In september 1940 moest hij zijn uniform inleveren en in 1942 kreeg hij het verzoek zich te melden als krijgsgevangene. Dit deed hij niet. In 1944 ontmoette hij voor het eerst Amerikaanse soldaten die hij hielp aan voedsel te komen. Hij werd gevraagd als tolk voor de Engelsen en Amerikanen te werken en heeft zo in veel plaatsen in Duitsland, Nederland en zelfs Oost-Afrika de strijd van dichtbij meegemaakt. Ook al vindt hij nu dat hij weinig erkenning heeft gekregen als veteraan, toch is hij een tevreden mens.