In de herfst van 2014 heeft Archol bv archeologisch onderzoek uitgevoerd op vindplaatsen 2 en 55 in het plangebied Koeweide, deelgebied Klein Trierveld te Schipperskerk (gemeente Sittard-Geleen).
Vindplaats 2 is onderzocht door middel van proefsleuven. Doel was het karteren en waarderen van de vindplaats, het toetsen van eerder geformuleerde verwachtingen en het geven van aanbevelingen over de noodzaak van eventueel vervolgonderzoek. Het onderzoek heeft twee spiekers opgeleverd en twee scherven handgevormd aardewerk uit de periode late bronstijd – vroege ijzertijd. Gezien het lage aantal sporen en vondsten is geadviseerd om hier geen vervolgonderzoek uit te voeren.
Op vindplaats 55 is een opgraving uitgevoerd. Hierbij zijn sporen en vondsten uit verschillende perioden aangetroffen. De oudste aanwijzingen voor gebruik van de vindplaats bestaat uit een dunne spreiding van mesolithisch- en neolithisch vuursteen, aangetroffen in de top van een vegetatiehorizont uit het Atlanticum. Uit de periode late bronstijd – vroege ijzertijd zijn sporen van een eenfasig erf gevonden. Daaronder bevinden zich een huisplattegrond, enkele spiekers en verschillende kuilen. Drie bijzondere kuilen bevatten grote hoeveelheden vondstmateriaal en zijn geïnterpreteerd als de restanten van verlatingsrituelen of andere festiviteiten. Het erf is gedateerd in de 9e tot 8e eeuw v. Chr.
Na de 8e eeuw is het terrein verlaten, maar in de tweede helft van de midden-ijzertijd of in de late ijzertijd werd het opnieuw in gebruik genomen. Uit deze perioden zijn twee greppelstructuren en enkele crematiegraven opgegraven. Twee van de crematiegraven bevinden zich binnen de greppelstructuur, één bevindt zich er twee meter noordelijk van. Waarschijnlijk zijn er oorspronkelijk meer graven aanwezig geweest, maar zijn deze door modern landgebruik niet bewaard gebleven. De greppels omsluiten een trapeziumvormig terrein van 43,5 bij 25 m en een vierkant terrein van 21 x 14,5 m. Op basis van vergelijkbare vindplaatsen in het Maasdal, België en Noord-Frankrijk worden de greppelstructuren als monumentaal omgreppelde grafvelden geïnterpreteerd. Op basis van het aardewerk en 14C dateringen van houtskool uit de greppelstructuren en van de crematieresten van een van de graven is het grafveld tussen de 4e en 2e eeuw v. Chr. in gebruik geweest.
