In 2011 heeft definitief archeologisch onderzoek plaatsgevonden aan de Duurstedelaan in de wijk Hoograven te Utrecht. Er zijn daarbij sporen gevonden uit zowel de Romeinse periode als de bronstijd.

Zo werd de limesweg aangetroffen, bestaande uit een kunstmatig opgeworpen weglichaam van klei dat was verstevigd met twee onderbroken rijen eikenhouten palen. De top van de weg was door latere bodembewerking verdwenen, maar de wegverharding van grind en tegulafragmenten was nog zichtbaar op de flanken. Uit de helling van de grindlagen in de profielen valt af te leiden dat het weglichaam minimaal 50 cm hoog moet zijn geweest. Het dakpanmateriaal uit de wegverharding was waarschijnlijk afkomstig van het in 70 na Chr. verwoeste legioenskamp te Xanten. Samen met een een vroege as lijken deze vondsten erop te wijzen dat de limesweg bij de Duurstedelaan uit de eerste aanlegfase stamt, die in West-Nederland rond de tweede helft van de jaren '80 van de eerste eeuw moet hebben gelegen.

Ten zuiden van de restgeul werd dwars over het opgravingsterrein een vlechtwerkstructuur van wilgentenen aangetroffen die over 35 m kon worden gevolgd. De mat lag in oude beddingafzettingen, parallel aan de oever van de restgeul. Dit betekent dat het vlechtwerk op een oudere oeverlijn terecht is gekomen toen de rivier nog naar het noorden migreerde en dus nog watervoerend was. Door middel van 14C-onderzoek is het vlechtwerk gedateerd tussen 1890 en 1692 voor Chr. Het behoort daarmee tot de oudste bewoningssporen die in de gemeente Utrecht gevonden zijn. Mogelijke is de mat in verband te brengen met visvangst of de jacht op watervogels. De mat is ook te interpreteren als bijzonder fijn gevlochten oeverversteviging. Een bijbehorende nederzetting is niet aangetroffen.