Het plangebied bestaat uit een agrarisch bouwblok met een oppervlakte van circa 1 ha. Op de begeleidende brief van de offerteaanvraag staat een oppervlakte van 1,5 ha vermeld. In overleg met de opdrachtgever is in het veld besloten om het gebied van 1,5 ha te onderzoeken. Besloten is het agrarisch bouwblok als plangebied te beschouwen en het grotere gebied van 1,5 ha als onderzoeksgebied. Het plangebied ligt in het Brabantse dekzandgebied waar in bodemkundig opzicht sprake is van een hoge zwarte enkeerdgrond. Het ligt in landschappelijk opzicht op de flank van een dekzandkop en grenst aan een uitgestrekt gebied met veldpodzolgronden. Uit de directe omgeving van het plangebied zijn diverse archeologische vindplaatsen bekend uit de Steentijd, Bronstijd, IJzertijd, Romeinse tijd en Late Middeleeuwen. Op basis van de landschappelijke, archeologische en historische gegevens is een gedetailleerde archeologische verwachting opgesteld. Op basis hiervan geldt voor het grootste deel van het plangebied een lage archeologische verwachting voor vindplaatsen van jager-verzamelaars; alleen voor de zuidwesthoek geldt een hoge archeologische verwachting voor vindplaatsen van jagerverzamelaars. Voor het plangebied geldt een hoge archeologische verwachting voor vindplaatsen van landbouwers. Uit het karterend onderzoek blijkt dat het oorspronkelijke bodemprofiel in hoofdlijnen niet ernstig is verstoord, zodat eventueel aanwezige archeologische vindplaatsen nog relatief intact zijn. In het plangebied is een scherf uit de 17e-19e eeuw gevonden die vermoedelijk met het uitrijden van potstalmest met huishoudelijk afval op de toenmalige akkers terecht is gekomen. Deze vondst wijst derhalve niet op een archeologische vindplaats. Toch zijn er aanwijzingen voor de aanwezigheid van een archeologische vindplaats in het plangebied aangetroffen. In het plangebied is een klein fragment verbrande leem gevonden dat niet te dateren is. Derhalve wijst deze vondst niet met zekerheid op bewoning in het gebied, maar wel op een vindplaats die hier mogelijk verband mee houdt. Net buiten het plangebied is echter de belangrijkste vondst gedaan. Het betreft een scherf prehistorisch aardewerk. Deze vondst wijst wel met zekerheid op een archeologische vindplaats in/aan de rand van het plangebied. De aard en datering van de vindplaats binnen de Prehistorie is niet bekend. Indien de vindplaats verband houdt met bewoning, strekt die zich vermoedelijk uit tot in het plangebied, omdat die dan een oppervlak van minimaal enkele tientallen vierkante meters heeft. Aanbevelingen Op basis van de resultaten van het bureauen veldonderzoek wordt geconcludeerd dat, hoewel de aanwijzingen voor de aanwezigheid van een vindplaats net buiten het plangebied (het agrarisch bouwblok) is gevonden, deze vindplaats zich vermoedelijk uitstrekt tot in het plangebied. Daarom wordt archeologisch vervolgonderzoek noodzakelijk geacht. Gezien de fase van planvorming zou behoud van archeologische resten in situ echter getuigen van weinig realiteitszin. Daarom wordt voorgesteld om: 1. een proefsleuvenonderzoek (bijv. één sleuf van 4 m breed over de gehele lengte van elk van de 3 te bebouwen delen; totaaloppervlak: 328 m2) te laten uitvoeren in de te bebouwen delen. Indien noodzakelijk wordt, op basis van mondeling overleg met het bevoegd gezag, het proefsleuvenonderzoek uitgebreid tot een opgraving waarbij de te bebouwen delen vlakdekkend worden opgegraven (totale oppervlakte: ca. 1.550 m2). Of: direct een archeologische opgraving uit te laten voeren in de te bebouwen delen (oppervlakte ca. 1.550 m2). Voorafgaand aan het vervolgonderzoek dient een PvE (Programma van Eisen) te worden opgesteld. Dit PvE dient te worden goedgekeurd door het bevoegd gezag en in bestekken (werkopdrachten) te worden opgenomen.