ADC ArcheoProjecten heeft een inventariserend veldonderzoek in de vorm van proefsleuven uitgevoerd in plangebied Veerdam 13 te Krimpen aan den IJssel. In het plangebied is voorzien in de nieuwbouw van woningen waarbij de ondergrond tot ca. 1,8 m diepte zal worden verstoord. Uit archeologisch vooronderzoek is gebleken dat in het plangebied archeologische resten uit de Romeinse tijd en Volle Middeleeuwen tot en met Nieuwe tijd kunnen worden verwacht. Uitvoering van de nieuwbouwplannen heeft tot gevolg dat deze eventuele vindplaatsen kunnen worden verstoord en mogelijk zelfs volledig worden vernietigd. De bevoegde overheid heeft daarom gesteld dat vervolgonderzoek noodzakelijk is en dat een inventariserend veldonderzoek in de vorm van proefsleuven moet worden uitgevoerd. Doel van het inventariserend veldonderzoek in de vorm van proefsleuven is het vaststellen van de fysieke en inhoudelijke kwaliteit van de locatie teneinde tot een waardestelling te kunnen komen. Deze waardestelling resulteert in een selectieadvies op basis waarvan de bevoegde overheid een selectiebesluit neemt over de behoudenswaardigheid van de vindplaats.
Zoals op basis van historisch kaartmateriaal kon worden verwacht, zijn in de proefsleuven sporen aangetroffen van de watering of helling van het veer en historische bebouwing. In het centrale deel van werkput 1 zijn op een onderlinge afstand van ca. 14,3 m twee delen van muurwerk aangetroffen die als kade van de watering of helling van het veer kunnen worden geïnterpreteerd.
De voormalige watering/helling was volledig dichtgegooid met schoon zand. Het veer is eind 1964 opgeheven.
Ten zuiden van de watering/helling zijn sporen van historische bebouwing in de vorm van funderingen aangetroffen. Deze resten kwamen tevoorschijn onder een ca. 70 cm dik zandig puinpakket dat samenhangt met de sloop van de voormalige bebouwing. De funderingen hebben een vrij uniforme opbouw qua formaten en kleuren van bakstenen, maar toch kunnen hier op basis van oriëntatie en het verloop van de funderingen zeker twee bouwfasen worden herkend. Een insteek of vondstmateriaal dat specifiek geassocieerd kan worden met de aanleg van deze funderingen is niet aangetroffen. Wel kon worden vastgesteld dat de funderingen zijn aangelegd in een ophogingslaag met een gering aantal 17e-eeuwse aardewerkfragmenten en vooral veel 18eeeuws materiaal. Daaruit kan worden afgeleid dat de funderingen in de 18e eeuw of later moeten zijn aangelegd.
Ten noorden van de watering/helling zijn twee ‘losse’ houten palen gevonden die mogelijk onderdeel hebben uitgemaakt van een beschoeiing of loopbrug die op foto’s van begin 20e eeuw nog zichtbaar zijn.
Het huidige onderzoek heeft voornamelijk geresulteerd in het vastleggen van de locatie van de historische bebouwing in het zuiden en de watering/helling van het veer in het centrale deel van het plangebied zoals deze ook op de historische kaarten staan weergegeven. Oudere fasen van de veerdam of van bewoning zijn niet aangetroffen.
Op basis van de resultaten van het onderzoek wordt zowel de fysieke als de inhoudelijke kwaliteit van de vindplaats middelhoog gewaardeerd. Deze middelhoge waardering levert haar het predicaat niet behoudenswaardig op. Een eventueel aanvullend onderzoek zal niet of nauwelijks meer informatie opleveren anders dan het volgen van de aangetroffen funderingen. Kenniswinst zal dit nauwelijks opleveren. Op basis van de resultaten adviseert ADC ArcheoProjecten de bevoegde overheid om het plangebied vrij te geven voor ontwikkeling.
