Aanleiding tot de hier beschreven archeologische opgraving is de verbreding van de spoorlijn Groningen-Assen, ter hoogte van de kruising Helperzoom-Haydenlaan te Groningen. Deze verbreding is uitgevoerd in het kader van de bouw van een nieuw treinstation. Voor deze verbreding waren bodemingrepen noodzakelijk. Daarom is hieraan voorafgaand een archeologisch onderzoek uitgevoerd. Dit onderzoek is uitgevoerd conform de Wet op de archeologische monumentenzorg en de richtlijnen van het archeologiebeleid van gemeente Groningen. Gemeente Groningen heeft MUG Ingenieursbureau, afdeling Archeologie, opdracht gegeven deze opgraving uit te voeren.
Tijdens het onderzoek zijn met name veel sloten, greppels en paalgaten aangetroffen. Daarnaast zijn enkele water-, silo- en afvalkuilen aangetroffen. Een deel van de sloten vormt de begrenzing van drie terreinen. Het betreft vroeg-Romeinse terreinen, waarop spiekers en schuren/stallen, waterkuilen, silokuilen en afvalkuilen aangetroffen zijn. Voor deze terreinen zijn meerdere gebruiksfases te onderscheiden. Ten westen van deze terreinen ligt een mogelijke spieker en een deel van een palissade, die geen deel uitmaken van een duidelijk begrensd terrein. Ook ligt hier een aantal water- en afvalkuilen, dat eveneens uit de vroeg-Romeinse tijd lijkt te stammen. In het uiterste westen van het onderzoeksgebied ligt nog een aantal gekromde greppels, dat mogelijk een deel van een begrenzing van een vierde terrein vormt, met hierbinnen enkele kuilen. Op basis van het aangetroffen aardewerk zijn ook deze vroeg- Romeins. In het oosten van het onderzoeksgebied zijn enkele greppels/sloten aanwezig die vermoedelijk uit de ijzertijd of vroeg-Romeinse tijd stammen, op grond van stratigrafie hiervan in de gedocumenteerde profielen. Aardewerk is hier niet in aangetroffen. De vindplaats als geheel kan worden geïnterpreteerd als stapelplaats uit de Romeinse tijd. Deze interpretatie is gebaseerd op de met sloten begrensde terreinen en de aangetroffen aanwijzingen voor handel: fragmenten amfoor, een vijgenpit, de vele voorraadpotten, silokuilen en de schuren/stallen in combinatie met het dierlijk botmateriaal die wijzen op veehandel.
Een deel van de Romeinse sloten is hergebruikt in een middeleeuws en nieuwetijds verkavelingspatroon. Ook zijn hierbij enkele nieuwe sloten aangelegd. Ten slotte is er sprake van enkele kuilen en een sloot uit de nieuwe tijd, die niet bij de eerder genoemde sloten horen. Deze sporen kunnen in verband worden gebracht met de zogenaamde ‘Helperlinie’, een verdedigingslinie uit de nieuwe tijd.
Het meeste vondstmateriaal bestaat uit inheems aardewerk. Vrijwel al het aardewerk dat op de vindplaats is aangetroffen, stamt uit de vroeg-Romeinse periode.
