Leonardus Mooren (1700-1781), priester, kannunnik en weldoener, schonk in 1776 een stenen calvariegroep aan de St. Lambertuskerk van Nederweert. In 1777 volgde de schenking van een standbeeld dat de schenker zélf voorstelde en dat op een natuurstenen sokkel vóór de kerk moet hebben gestaan. Beide schenkingen staan in het licht van de belangstelling en affiniteit van de schenker voor de verering van de relikwie van het Heilig Kruis in Nederweert.
In januari 1799 is het beeld door militairen van de ‘verwijderingscolonne’ van generaal Piston in het kader van de generieke anticlericale maatregelen van Franse overheid, en met een tegenstribbelende Nederweerter bevolking, verwijderd. Het werd daarbij ritueel verminkt door middel van onthoofding en verminking van neus en bovenlip. Daarna werd het begraven in een kuil voor de St. Lambertuskerk.
Bij de aanleg van riool in de Kerkstraat, in 1965, werd het beschadigde beeld teruggevonden en door toeval aan de ondergang onttrokken. Het beeld draagt aan de voorzijde een chronogram (1777) en aan de achterzijde een medaillontekst met gegevens over de schenker.
Het beeld, net als de calvariegroep, is vervaardigd door de Zuidduitse beeldhouwer Barthol (J.B.) Marckwalter (1730-1780). Lid van een dynastie van beeldhouwers en kunstenaars die in Duitsland en later ook in de Verenigde Staten een aanzienlijk oeuvre hebben achtergelaten maar van wie buiten Nederweert geen ander werk bewaard lijkt te zijn gebleven.
