Ten oosten van het kerkje van Leur (gemeente Wijchen) ligt een circa 6 m hoge heuvel met een afgevlakte top die van oudsher wordt aangeduid als vliedberg of vluchtheuvel. Hetgeen wordt ondersteund door het zeer steile talud en het ontbreken van een gracht rond de heuvel. De ligging naast de middeleeuwse kerk en nabij boerderij Het Hof, waar volgens overlevering een kasteel gestaan zou hebben, suggereert dat het bij de heuvel van oorsprong mogelijk om een kasteelheuvel of motte zou kunnen gaan. Om hier meer duidelijkheid over te verkrijgen heeft het Erfgoedstudiehuis "Land van de Heerlijkheden" RAAP opdracht gegeven voor een archeologisch proefsleuvenonderzoek. Door het graven van twee proefsleuven hoopt men meer duidelijkheid te verkrijgen over de aard van de antropogene heuvel en een mogelijke voorburcht aan de westzijde van de heuvel op de plaats van de oude NH-kerk. Dit veldonderzoek is op 5 tot en 6 november 2018 uitgevoerd.
Tijdens het onderzoek zijn twee proefsleuven aangelegd met een totaal oppervlak van 124 m2. Hierbij zijn sporen en vondsten aangetroffen die kunnen duiden op de aanwezigheid van resten van een omgrachte, middeleeuwse motte met voorburcht. Op basis van de vondsten lijkt een datering in de twaalfde of dertiende eeuw aannemelijk. Met deze datering is het mogelijk dat de versterking is aangelegd door de heren van Heinsberg die in de tweede helft van de elfde eeuw voogd werden over Leur. Dit zal gebeurd zijn mede op instigatie van de aartsbisschop van Keulen, die in deze tijd op grootscheepse wijze begon aan de opbouw van een eigen territorium. Toen de territoriale ambities van het aartsbisdom Keulen afnamen, zal de versterking buiten gebruik zijn geraakt, vermoedelijk in de tweede helft van de late middeleeuwen.
De onderzochte vindplaats scoort middelmatig, respectievelijk hoog op de waarderingsaspecten fysieke kwaliteit en informatiewaarde. Op basis van deze waardering wordt geconcludeerd dat het gaat om een waardevolle, behoudenswaardige vindplaats. Het is voor toekomstig beleid van belang dat het gebied rond de kerk (voorburcht) en de heuvel (motte) als een geheel gezien worden.
