Limmen Hooghuizen 2011

Eén van de hoofddoelen was te controleren in hoeverre de verwachtingen van het grondradaronderzoek door Saricon aansloten bij de resultaten van het archeologisch proefsleuvenonderzoek, met andere woorden: is het radaronder-zoek een goede voorspeller gebleken? Een vergelijking met het radarbeeld maakt duidelijk dat het radar-beeld vrij goed aangeeft waar grachten en sloten hebben gelopen.

De sporen uit de prehistorie beperken zich tot sporen van akkers uit de Midden Bronstijd A en/of de IJzertijd, met enkele water- of veenwinnings-kuilen langs de rand van de strandwal met duin die nog uit de Romeinse pe-riode kunnen dateren. Sporen van een gebouwen zijn niet gevonden, wat gro-tendeels te wijten zal zijn aan de verstoring van een groot deel van het terrein door diepspitten. De hoeveelheid vondsten uit de perioden Vroege en Volle Middeleeuwen is vergelijkbaar met dat uit de Romeinse tijd. Zij wijzen op menselijke activiteit ter plaatse, maar in welke vorm is niet duidelijk geworden. Wanneer we de dateringen van de vondsten uit het grachten- en slotenstelsel combineren, dan kan de bijbehorende bewoning gedateerd worden tussen de 14e en de vroege 16e eeuw, met een hoogtepunt in de tweede helft van de 15e eeuw. De datering van een stuk (hergebruikt?) hout van de tweede beschoeiingsfase ná 1401 sluit hier goed op aan. Op basis van de naam Hooghuizen, de aanwezigheid van een centrale gracht en het gebruik van baksteen zou de vindplaats op het eerte gezicht gekarakte-riseerd kunnen worden als een kasteelterrein. Het is alleen de vraag of we daarbij moeten denken aan een effectief verdedigbaar kasteel. Juist in de Late Middeleeuwen, vanaf circa 1450, treffen we ook een groot aantal om-grachte adellijke huizen aan die niet verdedigbaar waren, of hooguit waren voorzien van enkele verdedigbare elementen. Omdat door de verstoring van het centrale terrein onduidelijk is of Hooghuizen een verdedigbaar karakter had, kunnen we het beste spreken over een zogenaamde begraven hofstad. Omdat Hooghuizen nergens in de bronnen voorkomt is het waarschijnlijker dat we te maken hebben met een onbelangrijke, onversterkte omgrachte woning. Deze worden in de vakliteratuur moated sites genoemd.

De conclusie op basis van de waardering is, dat het onderzoeksgebied Limmen-Hooghuizen deels als behoudenswaardig aangemerkt kan worden, namelijk de resten van het grachten- en slotenstelsel van de ‘begraven hofstad’. Dit geldt vooral het stuk waar de binnengracht en de bermsloot langs het ooste-lijke toegangspad liep, omdat hier de vondsten zich in concentreren.

Identifier
DOI https://doi.org/10.17026/dans-za6-segg
PID https://nbn-resolving.org/urn:nbn:nl:ui:13-1pd4-s9
Metadata Access https://easy.dans.knaw.nl/oai?verb=GetRecord&metadataPrefix=oai_datacite&identifier=oai:easy.dans.knaw.nl:easy-dataset:51902
Provenance
Creator Dijkstra, M.F.P
Publisher Diachron UvA bv
Contributor Slopsma, J.; Steege, B. ter; RAAP bv; Diachron UvA bv, archeologisch onderzoek & advies
Publication Year 2012
Rights info:eu-repo/semantics/openAccess; License: http://creativecommons.org/licenses/by/4.0; http://creativecommons.org/licenses/by/4.0
OpenAccess true
Representation
Language Dutch; Flemish
Resource Type Dataset
Format application/pdf; application/msword; image/jpeg; access / accdb; mapinfo / tab; excel / xlsx
Discipline Ancient Cultures; Archaeology; Humanities
Spatial Coverage (4.702 LON, 52.562 LAT); 19C; Hooghuizen; Limmen; Castricum; Noord-Holland