Het plangebied heeft voor het grootste deel een archeologische verwachting voor vindplaatsen vanaf het neolithicum tot en met de nieuwe tijd (met uitzondering van de bronstijd), vanwege de aanwezigheid van een duin in de ondergrond en de nabijheid van een geul. Hierbij kan in het bijzonder gedacht worden aan nederzettingen, akkerarealen16 en grafvelden. Daarnaast zijn ook off-site sporen mogelijk, zoals wegen en bruggen. Wat betreft de eventuele archeologische waarden op de strandwal en eventueel duin: voor het neolithicum tot en met de vroege ijzertijd (met uitzondering van de bronstijd) bevinden deze zich direct op het zand. Een eventuele midden ijzertijd laag kan zich afgezet hebben op het zand of op het veen. Resten uit de late ijzertijd kunnen verwacht worden op de klei. In de strandvlakte worden eventuele resten vanaf de vroege- of midden ijzertijd verwacht onder, in of op het veen. Vanaf de late ijzertijd worden ze verwacht op de klei. De diepte van de eventuele archeologische waarden is vooralsnog onbekend. Oorspronkelijk bevond het vroegere maaiveld zich op circa 1 m beneden NAP, de inklinking niet meegerekend. Indien de archeologische resten zijn afgedekt met een veen- of kleilaag, dan zal de conservering over het algemeen goed zijn. Dit kan verwacht worden op de strandwalflanken en in de strandvlakte. Het plangebied kent één bouwgang. Het is momenteel niet bekend op welke diepte eventuele archeologische lagen zich bevinden. Daarom wordt ook aan de bebouwde delen (inclusief de onderkelderde blokken) vooralsnog een archeologische verwachting toegekend. Indien het plangebied voorafgaand aan de bouw is opgehoogd (zoals wordt vermoed), dan zijn de onderlagen waarschijnlijk niet of weinig verstoord door de bouwwerkzaamheden. Voor de noordoosthoek van het plangebied geldt geen archeologische verwachting, omdat dit deel midden in de strandvlakte ligt. Geadviseerd wordt om in dat deel van het plangebied met een archeologische verwachting een inventariserend veldonderzoek-boringen uit te voeren, met als doel een beter inzicht te krijgen in de archeologische verwachting uit het bureauonderzoek. Daarbij is met name van belang om vast te stellen of er daadwerkelijk sprake is van een ophogingslaag voorafgaand aan de aanleg van de bebouwing in de vijftiger jaren van de 20ste eeuw. Voorts wordt aanbevolen de locatie en begrenzing van de strandwal met duin nader in kaart te brengen. Uiteraard dient middels het booronderzoek ook te worden vastgesteld in hoeverre de bodemopbouw nog intact is, en op welke diepte eventuele archeologische lagen zich bevinden. Aan de hand van de uitkomsten van dit onderzoek kan vervolgens bepaald worden of vervolgonderzoek al dan niet noodzakelijk is. De informatie is mede van betekenis met het oog op de plantontwikkeling (te verwachten proces, doorlooptijd en kosten).